Łódź ze stabilizatorem dwustronnym ngalawa

Numer inwentarza:

CMM/EM/2/A-C

Tytuł:

Łódź ze stabilizatorem dwustronnym ngalawa

Autor:

Suahili

Czas powstania:

lata 50. XX wieku

Typ obiektu:

jednostka pływająca, pojazd

Rodzaj:

etnografia, technika

długość:

432 cm

szerokość:

340 cm

wysokość:

83 cm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

ngalawa

Kolekcja:

łodzie ludowe

Miejsce powstania:

Msasani k. Dar es Salaam, Tanzania

Miejsce pozyskania:

Toruń, Polska

Materiał:

drewno mangowe, metal, włókno roślinne, płótno

Technika:

szkutnictwo

Mat. i tech. opisowo:

Kadłub z ociosanego i wyżłobionego pnia drzewa; na nim zamontowany stabilizator dwustronny: wytyki połączone ukośnymi łącznikami z pływakami z desek. W gnieździe masztowym ustawiony drewniany maszt, na którym zawieszono płócienny żagiel trójkątny.

Dział:

Etnologii Morskiej

Darczyńca:

Muzeum Etnograficzne w Toruniu

Lokalizacja:

Ośrodek Kultury Morskiej w Gdańsku, wystawa

Opis:

Łódź ngalawa jest charakterystyczna dla znacznej części wybrzeża Suahili w Afryce Wschodniej. Najwięcej tych jednostek można spotkać na wyspie Zanzibar. Łodzi używają rybacy do połowów sieciami, sznurami haczykowymi i pułapkami. Przewozi się nimi także towary i ludzi na niewielkich dystansach. Ngalawa jest dwuosobowa, a żeglarz, który nie steruje, przemieszcza się po tyczce wysięgnika w roli żywego balastu. Łódź łączy w sobie idee zaczerpnięte z kilku kultur: żagiel arabski, stabilizator indonezyjski, ster o chińskiej genezie. Idea stabilizatora dwustronnego trafiła na Madagaskar z Indonezji najprawdopodobniej w VII w., a potem via Wyspy Komorskie na sąsiadujące wybrzeże Afryki. Ster zawiasowy to rzadkie wyposażenie dłubanek. Naszą łódź pozyskał w 1967 r. w Tanzanii dr Wacław Korabiewicz, a zakupiło ją od niego Muzeum Etnograficzne w Toruniu.

Bibliografia:

karta katalogu naukowego muzealiów etnograficznych, autor: Krzysztof Zamościński; elektroniczna karta ewidencyjna, autor: Krzysztof Zamościński; KPZ-2/89