Koło ratunkowe ze statku-bazy nurkowej „Smok”

Numer inwentarza:

CMM/HŻ/3648

Tytuł:

Koło ratunkowe ze statku-bazy nurkowej „Smok”

Autor:

nieznane

Czas powstania:

XX wiek

Typ obiektu:

przyrząd

Rodzaj:

technika

średnica:

670 mm zewnętrzna

średnica:

360 mm wewnętrzna

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Polska

Miejsce pozyskania:

Gdańsk, Polska

Materiał:

korek, tkanina, sznurek

Technika:

przemysł

Dział:

Historii Żeglugi i Handlu Morskiego

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Koło ratunkowe wykonane z korka pokrytego płótnem żaglowym, pomalowane na kolor pomarańczowy. Do jego zewnętrznego obwodu przymocowane uchwyty w formie pasów (trzech pasów brak). W miejscu, gdzie brak pasów, widoczne jest niepomalowane płótno zszywane grubą dratwą. Napisy: u góry nazwa statku „SMOK”, na dole „GDYNIA”, pisane czarną majuskułą, wysokość liter napisów 6 cm. Koło ratunkowe utrzymuje rozbitka na wodzie, dopóki nie udzielona mu zostanie pomoc ratowników. Statek „Smok” został zbudowany w Holandii jako bunkrowiec dla Polsko-Skandynawskiego Towarzystwa Transportowego „Polskarob” S.A. w Gdyni. Zwodowany 4 października 1937 r. Do służby w porcie gdyńskim wszedł 16 grudnia 1937 r. pod nazwą „Robur VII”. Po wybuchu wojny przejęty przez Niemców i przebudowany w 1942 r. na statek ratowniczy, pływał pod nazwą „Richard”. Po wojnie, w 1945 r. przydzielony ZSRR jako zdobycz wojenna i nazwany „Khosta”. W 1947 r. jako przedwojenna własność polska został zwrócony władzom polskim i już pod nazwą „Smok” brał udział w licznych akcjach wydobywania wraków przez Wydział Holowniczo-Ratowniczy Żeglugi Polskiej a od 1951 r. przez Polskie Ratownictwo Okrętowe. M.in. współuczestniczył w wydobywaniu wraków pancernika hitlerowskiego „Gneisenau” oraz wielkiego drobnicowca „Seeburg” („Dzierżyński”). W 1990 r. sprzedany na złom.