Dzwon okrętowy z motorowca „Lewant”

Numer inwentarza:

CMM/HŻ/117

Tytuł:

Dzwon okrętowy z motorowca „Lewant”

Autor:

nieznane

Czas powstania:

1. połowa XX wieku

Typ obiektu:

urządzenie

Rodzaj:

technika

wysokość:

290 mm

średnica:

280 mm

waga:

12.9 kg

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Polska

Miejsce pozyskania:

Polska

Materiał:

brąz, włókno roślinne

Technika:

odlewnictwo

Mat. i tech. opisowo:

odlew z brązu

Dział:

Historii Żeglugi i Handlu Morskiego

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Dzwon w formie odwróconego kielicha. Czapa, płaszcz, pierścień odsercowy zaznaczone profilowaniem. Na szyi dzwonu duży napis: LEWANT. W górnej części pionowy łącznik przechodzący na zewnątrz w okrągły uchwyt do zamocowania. Serce dzwonu w kształcie walca. W dolnym zakończeniu serca – kabłąk, przez który przeciągnięto pleciony sznur. Dzwon pochodzi ze statku „Lewant”, zbudowanego w 1930 roku w Goeteborgu i zakupionego przez Polskę sześć lat później. Pływał przed oraz po II wojnie światowej na linii lewantyńskiej. Podczas działań wojennych, które zastały go na Zachodzie, pełnił w alianckiej służbie funkcję transportowca, a od 1941 roku – zbiornikowca do przewozu benzyny lotniczej w kanistrach. Po wojnie eksploatowany jako drobnicowiec. Po wycofaniu statku z eksploatacji, w 1967 roku, dzwon przekazano do CMM. Dzwon na statku używany jest do wybijania sygnałów czasu (tzw. szklanki) oraz innych sygnałów, np. mgłowych.

Bibliografia:

Koperkiewicz, A., 1988, Dzwony okrętowe, Gdańsk