Żelazo w sztabach (półprodukt) z wraka statku Miedziowiec (W-5)

Numer inwentarza:

CMM/HŻ/1168

Tytuł:

Żelazo w sztabach (półprodukt) z wraka statku Miedziowiec (W-5)

Autor:

nieznane

Czas powstania:

XIV/XV wiek

Typ obiektu:

surowiec

Rodzaj:

archeologia

szerokość:

360 mm wiązki

długość:

900 mm wiązki

waga:

230 kg

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

średniowieczny handel, Miedziowiec, W-5

Kolekcja:

wrak W-5

Miejsce powstania:

Gdańsk (przypuszczalnie)

Miejsce pozyskania:

badania podwodne CMM

Materiał:

żelazo

Technika:

kucie

Dział:

Historii Żeglugi i Handlu Morskiego

Lokalizacja:

Spichlerze na Ołowiance w Gdańsku, wystawa

Opis:

Wiązka sztab kutego żelaza zawierająca odkuwki w kształcie klinów o długości 50-60 centymetrów i szerokości do 5-6 centymetrów. W jednej wiązce mieści się około 80 sztab o łącznej masie około 220-230 kilogramów. Sztaby żelaza pochodzą z wraka średniowiecznego bałtyckiego statku, z przełomu XIV i XV w., odkrytego w 1969 r. na redzie budowanego Portu Północnego w Gdańsku. Wrak nazwano Miedziowcem od znalezionych w jego wnętrzu półfabrykatów hutniczych w postaci wylewek miedzi i oznaczono symbolem W-5. Oprócz podobnych sztab znajdowały się na nim różnorodne partie ładunku, podniesione z dna Zatoki Gdańskiej. Bogaty zestaw towarów, będących przedmiotem średniowiecznego handlu oraz bardzo dobry stan, w jakim zachowały się po wielu setkach lat przebywania na dnie morskim, pozwalają zaliczyć je do najciekawszych odkryć w tej grupie znalezisk, w skali europejskiej. Podczas pożaru na statku roztopiła się przewożona na nim smoła, która przykryła część towaru, zabezpieczając go na wiele stuleci.

Bibliografia:

Smolarek, P., 1979, Underwater Archaeological Investigations in Gdańsk Bay, „Yearbook of the International Associacion of Transport Museums”, Vol. 6., Gdańsk, s. 48-66; Śledź, E., 1986, Miedziowiec, Gdańsk; Geijerstam, J., Nisser, M., 2011, Swedish Mining and Metalworking – Past and Present, Stockholm.