Sekstant wraz z wyposażeniem i skrzynką, sygn. Kelvin-Hughes

Numer inwentarza:

CMM/HŻ/294/A-B

Tytuł:

Sekstant wraz z wyposażeniem i skrzynką, sygn. Kelvin-Hughes

Autor:

Kelvin-Hughes

Czas powstania:

1968

Typ obiektu:

urządzenie

Rodzaj:

technika

wysokość:

260 mm

szerokość:

245 mm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Wielka Brytania

Miejsce pozyskania:

Polska

Materiał:

stal, mosiądz, szkło, tworzywo sztuczne, drewno

Technika:

przemysł

Dział:

Historii Żeglugi i Handlu Morskiego

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Sekstant z prawie kompletnym wyposażeniem. Z prawej strony ażurowej ramy 3 nóżki dystansowe, gniazdo-uchwyt do nośnika lunetek oraz na dwóch wspornikach uchwyt ze sztucznego tworzywa. Wewnątrz uchwytu miejsce na baterię elektryczną. Z lewej strony ramy limbus z podziałką stopniową. Na łuku limbusa napis: MANUFACTURED IN GREAT BRITAIN BY SMITHS INDUSTRIES LTD. KELVIN-HUGHES DIVISION. Ruchoma alidada z okienkiem i podziałką indeksu. Nad okienkiem mała lampka do oświetlania wskazań alidady. Z prawej strony alidady pierścień nośnika lunetek. Pierścienie wymienne – 2. Z lewej strony alidady zamocowane kolejno od góry: 4 ruchome szkiełka przyćmiewające w kwadratowych oprawkach, stałe lusterko-szybka i 3 szkiełka przyćmiewające ruchome w okrągłych oprawkach. Do wyposażenia należą: przystawka sztucznego horyzontu, 4 lunetki, 2 filtry okularowe, szklany pojemnik z płynem konserwującym, stalowa iglica. Sekstant przechowywany w drewnianej skrzynce. Wieko skrzynki zamykane z przodu dwoma obrotowymi pierścieniami. Z prawej strony skórzany uchwyt. Nr sekstantu 70837. Sekstant był używany przez kpt. ż.w. Krzysztofa Baranowskiego podczas samotnego rejsu dookoła świata na jachcie „Polonez” w latach 1972-1973. Przyrząd przekazany nieodpłatnie CMM przez właściciela. Sekstant (morski lusterkowy kątomierz), wynaleziony w 1757 roku, to podstawowy przyrząd nawigacyjny do nawigacji astronomicznej, służący do mierzenia położenia ciał niebieskich nad horyzontem lub kątów poziomych między dwoma obiektami widocznymi ze statku. Umożliwia określanie pozycji statku (szerokość geograficzna) na morzu ze Słońca oraz z gwiazd.