Łyżwy rybackie

Numer inwentarza:

CMM/OR/85/A-B

Tytuł:

Łyżwy rybackie

Autor:

nieznane

Czas powstania:

1. połowa XX wieku

Typ obiektu:

przyrząd

Rodzaj:

etnografia

wysokość:

41 mm

szerokość:

70 mm

długość:

380 mm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

nieznane

Miejsce pozyskania:

Kluki, Polska

Materiał:

drewno, metal, włókno roślinne, brezent

Technika:

struganie, kucie, połączenia materiałów

Mat. i tech. opisowo:

Wykutą z żelaza płozę osadzono w wystruganym z drewna oparciu stopy. W otwory wsunięto taśmy brezentowe.

Dział:

Oddział Muzeum Rybołówstwa

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Zimą Słowińcy zamieszkujący Kluki przemieszczali się na łyżwach po lodowej tafli pokrywającej Jeziora Łebsko. Rybacy zakładali je, udając się na połowy podlodowe. Dzieci i młodzież mogły używać ich w celach sportowo-zabawowych. Ten model łyżew ma korzenie holenderskie, a jego istnienie zostało zarejestrowane w Holandii w połowie XIX w. Holendrzy jako pierwsi zaczęli stosować metalowe płozy osadzone w drewnianej podstawie w XIII-XIV w. Wcześniej do ślizgania się po lodzie używano łyżew z kości. Rybacy na Helu polowali na foki na takich łyżwach jeszcze na początku XX w. Na półwyspie Helskim i nad Zalewem Wiślanym od lodu odpychano się okutym na dole kijem.

Bibliografia:

Maria Znamierowska-Prüfferowa, Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce na tle zbiorów i badań terenowych Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Toruń 1988; karta katalogu naukowego muzealiów etnograficznych, autor: Teresa Klim; KZ - 1973/6