Model latarni morskiej w Ustce

Numer inwentarza:

CMM/RP/249

Tytuł:

Model latarni morskiej w Ustce

Autor:

Jerzy Hypki

Czas powstania:

2003

Typ obiektu:

model

Rodzaj:

technika

wysokość:

520 mm skala 1:50

szerokość:

295 mm skala 1:50

długość:

400 mm skala 1:50

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Gdańsk, Polska

Miejsce pozyskania:

Gdańsk, Polska

Materiał:

stal, szkło akrylowe, gips, drewno balsy

Technika:

modelarstwo

Dział:

Rozwoju Portów

Prawa autorskie:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Lokalizacja:

Lataria Morska Rozewie, wystawa

Opis:

Pierwsze informacje o latarni morskiej w Ustce pochodzą z 1871 roku. Jej światło było czerwone o zasięgu 6 Mm i znajdowało się 11,6 m nad poziomem morza. Nową ośmiokątną latarnię wraz ze stacją pilotów zbudowano w 1892 roku u nasady falochronu wschodniego. Wysokość i zasięg światła pozostały bez zmian. Od 1904 roku na latarni paliło się światło białe, przerywane. Drugą wojnę światową latarnia przetrwała bez zniszczeń i rozpoczęła służbę 15 listopada 1945 roku (wówczas nazywała się Postomino, a od 1 stycznia 1947 roku Ustka). Obecnie światło o zasięgu 18 Mm znajduje się 22,2 m ponad poziomem morza. Jego charakterystyka jest następująca: przerwa 2 s, światło 4 s, okres 6 s.