Nadajnik radaru KELVIN-HUGHES

Numer inwentarza:

CMM/S/172

Tytuł:

Nadajnik radaru KELVIN-HUGHES

Autor:

Kelvin-Hughes

Czas powstania:

około 1960

Typ obiektu:

urządzenie

Rodzaj:

technika

wysokość:

410 mm

szerokość:

455 mm

głębokość:

240 mm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Kolekcja:

maszyny i urządzenia, s.s. "Sołdek"

Miejsce powstania:

Wielka Brytania

Miejsce pozyskania:

Szczecin, Polska

Materiał:

metal, tworzywo sztuczne

Technika:

przemysł okrętowy, elektrotechnika

Dział:

Oddział Statek-muzeum "Sołdek"

Darczyńca:

Ofiarowany przez Polską Żeglugę Morską (PŻM)

Lokalizacja:

Statek-muzeum "Sołdek" w Gdańsku, wystawa

Opis:

Nadajnik radaru nawigacyjnego Kelvin-Hughes seria 14/1 Dane techniczne nadajnika: moc w impulsie 60kW; częstotliwość sygnału 9320-9500 MHz; długość impulsów przełączana na zakresach I, II, III – 0,18 mikrosekund, na zakresach IV-VII – 0,36 mikrosekund; częstotliwość impulsowania 1100 imp/sek. Konsola nadawcza wyposażona jest w następujące układy: czasoster, trygatronowy modulator z linią sztuczną o przełączanej długości impulsu, magnetron, przełącznik N/O (przełącznik układów kontrolnych: nadajnika i odbiornika), lokalny oscylator, mieszacz krystaliczny, przedwzmacniacz pośredniej częstotliwości, układ kontroli odbiornika z wnęką rezonansową oraz układ kontrolno-regulacyjny. Układ ten zawiera regulator i neonowy wskaźnik strojenia klistronu oraz przyrząd pomiarowy do pomiarów napięcia zasilania i prądu kryształka w mieszaczu.    KELVIN-HUGHES TRANSMITTER UNIT DMR - A 14/1, COMPASS SAFE DISTANCES STANDARD 12 FT., STEERING 9-5 FT., SERIAL No 1114. Kelvin-Hughes specjalizuje się w systemach nawigacyjnych. Choć firma istnieje pod obecną nazwą od 1940 r., to jej tradycje sięgają drugiej połowy XVIII wieku, gdy firmy Kelvin Bottomley & Baird oraz Hughes & Sons produkowały chronometry i sekstanty.  Nadajnik umieszczony jest w sterowni na pokładzie nawigacyjnym rudowęglowca s.s. „Sołdek”.    S.s. „Sołdek” to pierwszy stalowy statek pełnomorski zbudowany w polskich stoczniach po drugiej wojnie światowej. Jest to jednocześnie prototyp serii węglorudowców (częściej nazywanych rudowęglowcami) B30. Armatorem s.s. „Sołdek” była Polska Żegluga Morska, a portem macierzystym Szczecin. Uroczyste podniesienie bandery odbyło się 25 października 1949 roku. Statek odbył 1476 podróży w czasie służby trwającej 31 lat i 65 dni – co stanowi rekord polskiej floty pod względem ilości rejsów z ładunkiem w podanym okresie. W tym czasie przewiózł 3,5 mln ton węgla i rudy żelaza. Odwiedził 60 portów, głównie w Szwecji i Danii, dowodzony był przez 50 kapitanów. Statek wycofano ze służby 30 grudnia 1980 r. i przekazano na muzeum w dniu 28 kwietnia 1981 roku. 17 lipca 1985 roku s.s. „Sołdek” został udostępniony do zwiedzania jako oddział Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. 

Bibliografia:

Sienicki I., Dzieje statku-muzeum „Sołdek”, Gdańsk 1988. Witkowski J., Radary [w:] Urządzenia nawigacyjne, praca zbiorowa pod red. Wieńczysława Kona i Teresy Ciesielskiej, Gdynia 1967.  Węgrocka M., Juściński R., Eksploatacja i dowódcy s.s. „Sołdek” na podstawie zasobu archiwalnego CMM i materiałów prasowych [w:] 25 lat statku-muzeum „Sołdek”. Sympozjum w Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku, 6 listopada 2006 roku, Studia i materiały Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku, Gdańsk 2008.