Muszla ślimaka z gatunku Trochus niloticus L., 1767

Numer inwentarza:

CMM/DO/57

Tytuł:

Muszla ślimaka z gatunku Trochus niloticus L., 1767

Autor:

Eugeniusz Michno (preparator)

Czas powstania:

przed 1970

Typ obiektu:

okaz przyrodniczy

Rodzaj:

przyroda

szerokość:

110 mm

długość:

114 mm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

muszla

Kolekcja:

naturalia

Miejsce powstania:

gatunek pochodzi z dzielnicy indopacyficznej

Miejsce pozyskania:

Miami Beach, Floryda, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej

Materiał:

węglan wapnia, konchiolina

Technika:

preparowanie, szlifowanie

Dział:

Oceanografii

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Muszla ślimaka z rodziny trochusów (skrępów) ma kształt z profilu trójkąta równobocznego. Skręty gładkie, jedynie z delikatnymi, ukośnymi prążkami. Na pierwszych skrętach cylindryczne guzki w pobliżu płytkiego szwu. Ostatni skręt wypukły. Przy szwie wąski, jasny pas. Wewnątrz jest wyłożona grubą warstwą mieniącej się masy perłowej. Muszla o wysokiej wartości wystawienniczej, prezentowana w cyklu wystaw „Muszle świata”. Pochodzi z kolekcji podarowanej Muzeum przez Eugeniusza Michno, Polaka mieszkającego na Florydzie. Kolekcja dała początek zbiorom przyrodniczym CMM. Trochus niloticus jest poławiany na wielką skalę dla pozyskania masy perłowej na guziki i inne wyroby. Muszle o grubej warstwie masy perłowej używano do wyrobu naramienników, przy czym z jednej sztuki wykonywano jeden naramiennik. Resztę użytkowano do wyrobu galanterii, guzików, ozdób. Rabunkowe połowy tego ślimaka spowodowały, że w wielu okolicach, np. w Nowej Kaledonii, ich ilość zastraszająco zmalała.

Bibliografia:

1. R. Tucker Abbott, Ph.D. American Seashells. The Marine Mollusca of the Atlantic and Pacific Coasts... 1974; 2. A.P.H. Oliver. Les coquillages marins du monde en couleurs. 1986; 3. S.P. Dance. Muszle. 1994