Obraz „Stare buki w Rozewiu (Buki w Rozewiu)”

Numer inwentarza:

CMM/SM/436

Tytuł:

Obraz „Stare buki w Rozewiu (Buki w Rozewiu)”

Autor:

Stefan Filipkiewicz (1879–1944)

Czas powstania:

ok. 1933

Wysokość:

77,5 cm

Szerokość:

100,5 cm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

Bałtyk, Rozewie

Miejsce powstania:

Rozewie

Miejsce pozyskania:

Kraków

Materiał:

płótno, olej

Technika:

olej

Dział:

Sztuki Marynistycznej

Opis:

Po odzyskaniu niepodległości malowanie polskiego wybrzeża stało się dla artystów zarówno patriotycznym obowiązkiem, jak i artystycznym wyzwaniem. Mierzyli się z wymogami, jakie stawiał przed malarzem inny niż nad Morzem Śródziemnym klimat, barwa światła, wody i nieba. Do tej grupy twórców należał Stefan Filipkiewicz, jeden z najwybitniejszych uczniów Jana Stanisławskiego w krakowskiej ASP. Ulubionym tematem Filipkiewicza był pejzaż, początkowo głownie podgórski, a z chwilą odzyskania przez Polskę dostępu do morza również nadbałtycki. Artysta szczególnie upodobał sobie plaże Rozewia i Jastrzębiej Góry. Wielokrotnie powracał w te okolice, by malować je w rożnym oświetleniu, o rożnych porach dnia i roku. Obraz „Stare buki w Rozewiu” przedstawia widok na spokojną toń morską, rozpościerającą się przed oczyma widza zza zasłony rozłożystej korony starego drzewa, którego liście, już gdzieniegdzie złotawe, zwiastują nadejście jesieni. Pochylone przez sztormy i wichry drzewo o sękatym, poskręcanym pniu to swoisty hołd złożony nadbałtyckiej przyrodzie. Rozproszone, raczej chłodne światło wnosi do tego pejzażu nutę melancholii i zadumy. W pewien sposób koresponduje ona z późniejszymi, tragicznymi losami artysty, byłego legionisty, w czasie okupacji zaangażowanego w działalność konspiracyjną, za co został aresztowany przez Niemców i stracony 22 sierpnia 1944 roku w obozie koncentracyjnym w Mauthausen.