Siekiera do lodu

Numer inwentarza:

CMM/OR/1170

Tytuł:

Siekiera do lodu

Autor:

nieznane

Czas powstania:

1. połowa XX wieku

Typ obiektu:

narzędzie

Rodzaj:

etnografia

wysokość:

1140 mm

szerokość:

440 mm

głębokość:

60 mm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

nieznane

Miejsce pozyskania:

Rewa, Polska

Materiał:

drewno, metal

Technika:

struganie, kucie

Mat. i tech. opisowo:

Wykutą z żelaza część tnącą osadzono na wystruganym z drewna trzonku.

Dział:

Oddział Muzeum Rybołówstwa

Darczyńca:

Sekcja Wędkarska przy NMM

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Podczas połowów zimowych, pod lodem, konieczne było wycinanie przerębli w grubej powłoce lodowej. Przy połowach bodarzami przeręble miały ok. 40 cm średnicy. Przy połowach sieciami musiały być większe. Rybakom tradycyjnym służyły do tego celu specjalne siekiery. Jeden z typów miał bardzo długą i wąską część tnącą, osadzoną prostopadle do trzonka. Tego typu narzędzie było w XIX w. często spotykane wśród nadmorskiej ludności kaszubskiej. Rybacy kaszubscy nazywali je isaks.

Bibliografia:

Maria Znamierowska-Prüfferowa, Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce na tle zbiorów i badań terenowych Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Toruń 1988; karta ewidencyjna muzealiów, autor: Robert Domżał; KPZ - 4/99