Fragment tzw. Czarnego dębu z Wielkich Walichnów

Numer inwentarza:

NMM/ŻŚ/NW/1021

Tytuł:

Fragment tzw. Czarnego dębu z Wielkich Walichnów

Autor:

Nieznane

Czas powstania:

VIII-X w.

Średnica:

41 cm

Wysokość:

12 cm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Polska

Materiał:

dąb szypułkowy

Technika:

muzealium przyrodnicze

Dział:

Żeglugi Śródlądowej

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Drzewo, najprawdopodobniej dąb szypułkowy (Quercus sp.), wykiełkowało ok. roku 740 i rosło ok. 200 lat w gęstym lesie łęgowym Niziny Walichnowskiej (o czym świadczy wysmukły kształt pnia). Drzewo przewróciło się między rokiem 940, a rokiem 950, najprawdopodobniej podczas powodzi i być może pod naporem kry. Zagrzebane w mule, w warunkach beztlenowych przeleżało aż do roku 2015. Najstarsze słoje w przesłanym do laboratorium szczytowym fragmencie pnia miały 154 lata, a najmłodszy słój pochodził z roku 933.