Holonur

Numer inwentarza:

CMM/DO/730

Tytuł:

Holonur

Autor:

Politechnika Gdańska, Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa

Czas powstania:

1993 r.

Długość:

130 cm

Średnica:

38 cm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Polska

Miejsce pozyskania:

Polska

Materiał:

tworzywo sztuczne, aluminium, guma

Technika:

wyrób rzemieślniczy

Dział:

Oceanografii

Lokalizacja:

wystawa

Opis:

Prototypy ciągników płetwonurka „Holonur 2” i „Holonur 3” skonstruowano w Instytucie Okrętowym Politechniki Gdańskiej pod kierownictwem profesora Lecha Rowińskiego. Urządzenia znacznie zwiększają zasięg i prędkość płetwonurków, kilkukrotnie zmniejszając zużycie przez nich powietrza. Kadłuby ciągników stanowią pojemniki ciśnieniowe. Mają kształt cylindra zakończonego półsferą w części dziobowej oraz stożkiem w części rufowej. W części głównej znajdują się baterie akumulatorów, natomiast w rufowej zamocowany jest silnik elektryczny wraz z pędnikiem, nastawnik prędkości, przyłącze ładowania akumulatorów oraz uchwyty dla płetwonurka. Na zewnątrz kadłubów znajdują się uchwyty do transportu ciągnika i uchwyty do dodatkowego wyposażenia holownika. Potrzeba budowy holonura pojawiła się podczas prób systemu głębinowego „Koral”. Równocześnie Marynarka Wojenna wyraziła zapotrzebowanie na takie pojazdy z przeznaczeniem dla Formozy – Grupy Specjalnej Płetwonurków. Konstruktorzy wzięli pod uwagę zagraniczne rozwiązania firm: niemieckiej Aquazepp, australijskiej Apollo, radzieckiej Wniro oraz Scooter. Zmniejszenie wymiarów prototypów ciągników osiągnięto przez zastosowanie wyższej klasy akumulatorów. Urządzenia przekazane w darze do zbiorów Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku przez Politechnikę Gdańską, Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa w 2012 roku.