Harpun na foki i jesiotry

Numer inwentarza:

CMM/OR/852

Tytuł:

Harpun na foki i jesiotry

Autor:

nieznane

Czas powstania:

I poł. XX w.

Rodzaj:

Etnografia

długość:

61,5 cm

długość grotu:

7 cm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

Świbno, foki

Miejsce powstania:

nieznane

Miejsce pozyskania:

Gdańsk-Świbno

Materiał:

żelazo

Technika:

kucie

Dział:

Oddział Muzeum Rybołówstwa

Lokalizacja:

Muzeum Zalewu Wiślanego, Kąty Rybackie

Opis:

W okolicach ujścia Wisły polowano na jesiotry i foki, kiedy jeszcze te ryby i ssaki tam występowały. Do polowań używano harpunów z żelaznymi grotami. Prezentowana odmiana grota harpuna charakteryzuje się ruchomym zadziorem. W tulei grota osadzone było drewniane drzewce, które odłączało się od niego po trafieniu ofiary. Jednak ranne zwierzę nie mogło uciec, gdyż drugi koniec liny uwiązanej do grota znajdował się na łodzi. Ostatnim miejscem, gdzie używano harpuna uzbrojonego w ten grot, było ujście Wisły w rejonie Gdańska-Świbna.

Bibliografia:

Maria Znamierowska-Prüfferowa, Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce na tle zbiorów i badań terenowych Muzeum Etnograficznego w Toruniu , Toruń 1988.; karta katalogu naukowego muzealiów etnograficznych, autor: Mirosław Kuklik