Nóż do cięcia wikliny na wiersze

Numer inwentarza:

CMM/ŻŚ/76

Tytuł:

Nóż do cięcia wikliny na wiersze

Autor:

M. Pruszyński (kowal)

Czas powstania:

1934

Typ obiektu:

narzędzie

Rodzaj:

Etnografia

długość:

68.5 cm

szerokość:

3.3 cm ostrza

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Nieszawa, Polska

Miejsce pozyskania:

Nieszawa, Polska

Materiał:

żelazo, drewno

Technika:

obróbka materiałów, kucie

Dział:

Historii Żeglugi Śródlądowej

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Nóż o lekko wygiętym, zakrzywionym ostrzu, ściśniętym żelazną obręczą, wpasowanym w trzonek na długość ok. 9 cm. Ścinano nim wiklinę potrzebną do zrobienia tzw. wierszy. Są to stożkowate kosze z wlotem zwężającym się ku końcowi, zamykanym przez zawiązywanie lub zatykanie drewnianym czopem. Mogą mieć w środku tzw. serca, czyli zwężający się wlot zatrzymujący ryby. Narzędzia te stosuje się do połowu różnych ryb na jeziorach, rzekach, kanałach, szczególnie w miejscach zarośniętych. Na Wiśle w okolicach Torunia używano ich do połowu węgorzy; stawiano je również na minogi. Nazwa gwarowa: „knyp”.

Bibliografia:

Maria Znamierowska-Prüfferowa, Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce na tle zbiorów i badań terenowych Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Muzeum Etnograficzne w Toruniu, Toruń 1988, s. 44–46.