Przenośna naftowa latarnia pokładowa

Numer inwentarza:

CMM/HŻ/576

Tytuł:

Przenośna naftowa latarnia pokładowa

Autor:

F.F.A. Schulze

Czas powstania:

przełom XIX/XX wieku

Typ obiektu:

urządzenie

Rodzaj:

technika

wysokość:

420 mm całkowita

wysokość:

105 mm latarni właściwej

szerokość:

125 mm

średnica:

100 mm korpusu

waga:

2.5 kg

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

wyposażenie statku, sprzęt oświetleniowy

Miejsce powstania:

Berlin, Niemcy

Miejsce pozyskania:

Gdańsk, Polska

Materiał:

mosiądz, metal, szkło

Technika:

przemysł

Dział:

Historii Żeglugi i Handlu Morskiego

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Latarnia przenośna złożona z kominka z ruchomym kabłąkiem, latarni właściwej, korpusu, podstawy oraz statywu z mechanizmem sprężynowym. Kominek o kształcie cylindrycznym ze stożkowym, falistym daszkiem luźno osadzonym w otworze pokrywy. Latarnia właściwa złożona z sześciogrannej konstrukcji metalowej z 6 wmontowanymi szybkami. Szkła chronione dwudzielnym koszem składającym się z 6 prętów pionowych połączonych pierścieniem. Górna część kosza przymocowana do kominka, dolna do korpusu latarni. Cylindryczny korpus z trzema poziomymi rzędami otworów przepływowych powietrza. U dołu korpusu niepełny pierścień do umocowania podstawy. Podstawa okrągła z przymocowanymi do niego dwoma ryglami zahaczanymi za pierścień korpusu. Do wewnętrznej strony dna przymocowana tuleja do osadzania statywu sprężynowego utrzymującego płomień świecy stale na tym samym poziomie. W ściance kominka wytłoczona tabliczka firmowa z napisem: „F.F.A. Schulze, Berlin. N. Fehrbelliner str 47”.

Bibliografia:

Miesięcznik „Morze”, 1983 nr 1; Gawłowicz, J., Nawigacja wczoraj i dziś. Leksykon. Warszawa b.r.w.