Lornetka typu Galileusza sygn. Chevalier Opticien Paris z wraka kecza „Helena”

Numer inwentarza:

CMM/HŻ/151

Tytuł:

Lornetka typu Galileusza sygn. Chevalier Opticien Paris z wraka kecza „Helena”

Autor:

Chevalier Opticien

Czas powstania:

1. połowa XX wieku

Typ obiektu:

przyrząd

Rodzaj:

historia

szerokość:

115 mm maksymalna

długość:

83 mm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

przyrządy optyczne, wyposażenie osobiste

Miejsce powstania:

Francja

Miejsce pozyskania:

Polska

Materiał:

mosiądz, szkło, tworzywo sztuczne

Technika:

przemysł

Dział:

Historii Żeglugi i Handlu Morskiego

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Korpus lornetki wykonany z blachy mosiężnej. Obie lunety lornetki połączone trzema mostkami: obiektywowym, pośrednim i okularowym. Pomiędzy mostkami obiektywowym i pośrednim pokrętło centralnej regulacji ostrości. Pokrętło ze sztucznego tworzywa. Oba okulary z muszlami okularowymi o średnicy 41 mm. Na obu muszlach, wokół soczewek napisy: CHEVALIER OPTICIEN PARIS. Lornetka niekompletna: brak wykładziny skórzanej, paska. Na tubusach obiektywowych liczne wgniecenia i otwory. Lornetka używana była przez właściciela i szypra kecza „Helena”, Klemensa Długiego z Rewy. Zatonęła wraz z żaglowcem w czasie działań wojennych 12 marca 1945 r. w Zatoce Puckiej pod Osłoninem. Wydobyta w wyniku badań podwodnych w 1969 r. prowadzonych przez ówczesne Muzeum Morskie (obecnie Centralne Muzum Morskie) w Gdańsku. „Helena” była tzw. jachtem rewskim, używanym do żeglugi przybrzeżnej (kabotażowej) do przewozu towarów masowych. Zbudowana w 1872 r. przez szkutnika niemieckiego Kosha dla Józefa Budy z Rewy. W 1895 r. jednostkę odkupił Józef Długi. W 1927 r. jacht został przebudowany przez jego syna, Klemensa, z jednomasztowca na dwumasztowy kecz. W 1936 r. został wyposażony dodatkowo w 20-konny silnik napędowy.