Oktant sygnowany Spencer Browning & Rust London

Numer inwentarza:

CMM/HŻ/115

Tytuł:

Oktant sygnowany Spencer Browning & Rust London

Autor:

Spencer Browning & Rust

Czas powstania:

XIX wieku

Typ obiektu:

urządzenie

Rodzaj:

technika

wysokość:

353 mm

szerokość:

285 mm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Wielka Brytania

Miejsce pozyskania:

Polska

Materiał:

mosiądz, drewno, szkło

Technika:

przemysł

Dział:

Historii Żeglugi i Handlu Morskiego

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Oktant składa się z ramy będącej wycinkiem koła stanowiącego ósmą część pełnego obwodu – 45 stopni. Na łuku wycinka koła – limbusie – podziałka stopniowa od 0 do 95 stopni. Wokół osi wycinka koła obraca się ruchome ramię – alidada. Do alidady, nad jej osią przymocowane jest tzw. duże lusterko główne, które porusza się wraz z nią. Drugie zwierciadło, nieruchome, umieszczone jest na jednym z ramion oktantu, jak również trzy kolorowe szkiełka przyciemniające. Na drugim ramieniu – okular mosiężny z małym otworem. Na listwie łączącej ramiona oktantu biała tabliczka z napisem Spencer Browning & Rust London. Oktant – dawny przyrząd nawigacyjny do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych między widocznymi ze statku przedmiotami. Ma budowę zbliżoną do sekstantu, którego kątomierz (limbus) stanowi wycinek jednej szóstej koła. Oktant został wynaleziony i skonstruowany przez Johna Hadleya w 1730, a także, mniej więcej w tym samym czasie i niezależnie, przez Thomasa Godfreya.