Hak kalmarowy typu CM-2

Numer inwentarza:

CMM/OR/1282

Tytuł:

Hak kalmarowy typu CM-2

Autor:

Japończycy

Czas powstania:

początek lat 80. XX wieku

Typ obiektu:

przyrząd

Rodzaj:

etnografia

długość:

11.8 cm

szerokość:

2.5 cm

głębokość:

2.5 cm

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Miejsce powstania:

Japonia

Miejsce pozyskania:

Gdynia, Polska

Materiał:

metal, tworzywo sztuczne

Technika:

przemysł

Mat. i tech. opisowo:

Łączenie części metalowych z korpusem z tworzywa sztucznego.

Dział:

Oddział Muzeum Rybołówstwa

Lokalizacja:

magazyn

Opis:

Hak kalmarowy typu CM-2 zbudowany jest z dwóch zasadniczych części: korpusu z tworzywa sztucznego w formie wrzecionowatej oraz osadzonych poniżej niego dwóch rzędów ostrych, metalowych igieł tworzących rodzaj koronek. Haki tego typu używane były na polskich statkach rybackich w latach 1980. Stanowiły element składowy węd do przemysłowego połowu kalmarów na łowiskach południowo-zachodniego Atlantyku. Wędy składały się zwykle z szeregu 20 powiązanych nad sobą haków o różnokolorowych korpusach. Ich łowność zależała bowiem od koloru korpusów, a także od kolejności ustawienia w wędzie. Wydawane były pionowo do wody z wyciągarek osadzonych na burtach statku. Kalmary zwabiano w pobliże jednostki silnym światłem lub sygnałami akustycznymi. W momencie podciągania węd zwierzęta atakowały haki zwartymi mackami skierowanymi do przodu i łapały je zwykle jedną z nich. Potem były wyciągane na pokład statku. Technikę haczykową poławiania kalmarów ze specjalistycznych statków oceanicznych wprowadzili Japończycy w I połowie lat 1970. Dziesięć lat później zastosowali ją na adaptowanych do tego celu trawlerach włokowych Polacy.

Bibliografia:

Wiesław Blady, Wpływ różnych czynników na zdolność połowową trawlerów stosujących wędy kalmarowe, Morski Instytut Rybacki, Gdynia 1994; karta ewidencyjna muzealiów, autor: Krzysztof Zamościński; KPZ - 4/2011