Miara rybacka lokc
- :
- CMM/OR/1044
- :
- Miara rybacka lokc
- :
- nieznane
- :
- 1. połowa XX wieku
- :
- narzędzie
- :
- etnografia
- długość:
- 840 mm
- szerokość:
- 30 mm
- głębokość:
- 15 mm
- :
- Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku
- :
- nieznane
- :
- Kuźnica, Polska
- :
- drewno
- :
- struganie, cięcie
- :
- Wystruganie z listwy drewnianej, zaznaczenie miar nacięciami na powierzchni.
- :
- ODDZIAŁ RYBOŁÓWSTWA W HELU
- :
- magazyn
:
Podczas wykonywania swoich narzędzi połowowych rybak musiał kontrolować ich wymiary. Przed wprowadzeniem systemu dziesiętnego miar posługiwał się miarą zwaną łokciem (kaszubskie lokc). Sprawdzał w ten sposób wymiary wyginanych pałąków do żaków lub odmierzał części (party) sieci. Łokieć podzielony jest poprzecznymi nacięciami na 5 odcinków o długości ok. 15 cm (kworty), z których 4 dolne stanowią właściwy lokc. Najwyższa kworta zawiera w sobie 3 odcinki calowe. Jej koniec ma skrzyżowane nacięcia zwane szpetny merk (wynik skojarzenia tego znaku z kobiecymi narządami płciowymi). Na skraju uchwytu wycięto merk w kształcie litery K, który należał do pierwszego właściciela z rodziny Konkelów. Najprawdopodobniej nasz łokieć jest łokciem gdańskim, który mierzył 57,8 cm.
:
karta ewidencyjna, autor: Mirosław Kuklik; KZ-2/98

