Model rekonstrukcyjny bocznokołowca wiślanego „Bałtyk”

Numer inwentarza:

CMM/ŻŚ/730

Tytuł:

Model rekonstrukcyjny bocznokołowca wiślanego „Bałtyk”

Autor:

Roman Kobierski

Czas powstania:

1997

Typ obiektu:

model

Rodzaj:

technika

wysokość:

19 cm

szerokość:

23 cm

długość:

132 cm

skala:

1:50

Właściciel:

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku

Słowa kluczowe:

Bałtyk, Wisła, bocznokołowce

Kolekcja:

modele

Miejsce powstania:

Warszawa, Polska

Miejsce pozyskania:

Gdańsk, Polska

Materiał:

drewno, metal

Technika:

modelarstwo

Dział:

Historii Żeglugi Śródlądowej

Lokalizacja:

Spichlerze na Ołowiance w Gdańsku, wystawa

Opis:

Model statku „Bałtyk”. Statek parowy, którego pędnikiem były boczne koła łopatkowe. Pływał jako statek pasażerski, również salonowy. Jego armatorem do 1948 r. był M. Friedman z Warszawy (z przerwą wojenną), od 1948 r. Państwowa Żegluga na Wiśle, a od 1954 r. – Warszawska Żegluga na Wiśle. W 1973 r. wycofano go z ruchu, przekształcono w koszarkę i nazwano „Alina”; od 1974 r. stacjonował w Nieporęcie. Odholowany w 1980 r. do Warszawy, oczekiwał na złomowanie. W 1985 r. powrócił do Ryni na Zal. Zegrzyńskim, a w 2002 r. jego wrak rozebrano na złom. Statek został zbudowany w Stoczni Gdańskiej (Danziger Werft) w 1928 r. Przynajmniej do lat 60. XX w. był największym pasażerskim statkiem wiślanym. Swe funkcje pełnił jeszcze na początku lat 70. XX w. Dane techniczne: dł. całkowita ok. 63,05 m, szer. kadłuba – 6,45 m, szer. całkowita – 11,2 m; zanurzenie – 0, 73 m, moc maszyny – 240 KM. Liczba pasażerów – 750, ale po drugiej wojnie światowej ograniczono ją do 615.